ماش خوراکی فراموش شده

شادي و مهر

اجتماعی ‘اطلاع رسانی به جوانان شادی آفرین و کار آفرین

 

ماش
 
از نظر طب قديم ايران طبيعت آن سرد است.ايرانيان قديم به آن «مچ» مي‏گفتند و اعراب آن را معرب كرده، به صورت ماش در آمد. زادگاه اوليه آن ايران و نوع ديگرش در هندوستان است. با اينكه يكي از حبوبات امروزي جز در آش ماش كهيكي از غذاهاي صددرصد ايراني است، در خوراكي‏هاي ديگر ديده نمي شود و جاي تعجب است كه مؤلفين كتاب‏هاي لغت نامه آنرا با گياه ديگري كه از خانواده نخود فرنگي است اشتباه گرفته اند.
 
از نظر مواد قندي و نشاسته‏اي، ضعيف و از نظر مواد سفيده‏اي غني هست، و در حقيقت قدرت سازندگي بيشتر از خاصيت غذايي دارد، و به همين جهت مي‏توان ادعا كرد كه براي رژيم غذايي بهتر از آن پيدا نمي‏شود.
 
خواصدرمانی ماش
 
پرخاصیت و غیر چاق کننده است.
اشتها آور و خلط آور است.
ماش پخته زياد كندده شير براي بانوان شيرده است.
ادرار را زياد مي كند و مسكن بواسير و درد طحال است.
 درمان سكسكهمقاوم که مدتی ادامه یافته است.
پوست دانه آن قابض بوده، و ايجاد يبوست مي‏نمايد.
به علت دارا بودن ویتامین A و D نیازهای بدن را تأمینمی کند.
براي تسكين فشار صفرا و خون ، آنرا با انار و يا سماق ميل نماييد.
ماش برای افرادی که دچار ضعف و ناتوانی هستندبسیار مفید است.


tozihat

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

+نوشته شده در دو شنبه 27 تير 1390برچسب:ماش,ساعت12:41توسط علی پورباقر | |